Valentine's Day... တဲ့။

အခ်စ္ဆိုတာကို အက်ယ္မခ်ဲ႕ျဖစ္ေတာ့တာၾကာျပီ။
အခ်စ္ဆိုတာ ဘ၀ေတြမွာ မရွိမျဖစ္ဆိုတာကို လက္ခံေပမဲ့ အသက္အရြယ္နဲ႔ အခ်ိန္ကာလအရ... ျပီးေတာ့ ေခတ္အေျခအေနအရ… အခ်စ္ဆိုတဲ့ အခန္းက႑က က်မ၀န္းက်င္မွာ မွိန္ေဖ်ာ့ခဲ့ျပီ။

တကယ္ေတာ့ က်မက အခ်စ္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အႏုပညာေတြကိုသာ သိသိသာသာ ႏွစ္သက္တတ္တဲ့သူပါ။ ကိုယ္တိုင္လည္း အခ်စ္၀တၳဳေတြ အခ်စ္ကဗ်ာေတြသာ ေရးလိုသူ..။ ခု ထိ ေလးျဖဴနဲ႔ ေမာင္ေမာင္ေဇာ္လတ္ရဲ႕ ‘စာမ်က္ႏွာ၁၅’ကို ရင္ခုန္တတ္တုန္း.. ခုလည္း Valentine Day ဆိုေတာ့ တခ်ိန္က တမက္တေမာ ၾကိဳက္ခဲ့ရဖူးတဲ့ (ေကေအတီစီစဥ္တဲ့) ခ်စ္သူမ်ားေန႔အမွတ္တရသီခ်င္းေတြကို ျပန္သတိရေနမိတယ္။ ျပီးေတာ့ ျဖဴစင္ခဲ့တဲ့ ႏုပ်ိဳစဥ္အရြယ္က အခ်စ္နဲ႔ ပတ္သက္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြ သတိရမိပါတယ္..။ လူတိုင္း ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ရတဲ့ အခ်စ္ဆိုတာ ကိုေတာ့ ပစ္ပယ္လို႔ မရႏိုင္ဘူးေလ..။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္.. တကယ့္အခ်စ္ဆိုတာက အင္မတန္ ျငိမ္းခ်မ္းႏူးညံ့တာပဲ မဟုတ္လား။ ဆိုေတာ့ ခ်စ္ၾကသူေတြရဲ႕ေန႔ဆိုတာကို အသိအမွတ္ေတာ့ ျပဳသင့္ပါတယ္ေလ။

ကဗ်ာဆရာ ‘သစ္ေကာင္းအိမ္’က သူသိပ္ၾကိဳက္တဲ့ အခ်စ္ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ က်မဘေလာ့မွာ တင္ဖို႔တဲ့ လွမ္းပို႔ပါတယ္။ က်မကလည္း ကိုယ္တိုင္ ကဗ်ာတစမွမေရးႏိုင္ေလေတာ့ ေလာေလာဆယ္ ကိုယ့္ဆီရွိတဲ့ အခ်စ္ကဗ်ာလို႔ ယူဆထားတဲ့ ကဗ်ာတခ်ိုဳ႕ တင္ေပးဖို႔ပဲ စဥ္းစားျဖစ္ပါတယ္။ က်မၾကိဳက္တဲ့ ကဗ်ာေလးေတြမို႔ စာဖတ္သူေတြလည္း ၾကိဳက္မယ္လို႔ ယံုပါတယ္။ 

"ဒီတခါနကၡတ္စုံရင္ေတာ့
ျပန္ဆုံၾကရေအာင္....ေဒလီယာ"

ျပန္ေသာက္မိတဲ့စီးကရက္ေတြကလည္း
ငယ္ငယ္တုန္းက
စီးကရက္ေတြမဟုတ္ေတာ့ဘူး

ျပန္ထုိင္မိတဲ့ လက္ဘက္ရည္ဆုိင္ေတြကလည္း
ငယ္ငယ္တုန္းက
လက္ဘက္ရည္ဆုိင္ေတြမဟုတ္ေတာ့ဘူး

ျပန္နားေထာင္မိတဲ့သီခ်င္းေတြကလည္း
ငယ္ငယ္တုန္းက
သီခ်င္းေတြမဟုတ္ေတာ့ဘူး

ျပန္ေပါင္းမိတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း
ငယ္ငယ္တုန္းက
သူငယ္ခ်င္းေတြမဟုတ္ေတာ့ဘူး

ျပန္ေရာက္ခဲ့တဲ့ငါျမဳိ႕ေလးဟာလည္း
ငယ္ငယ္တုန္းက ငါ့ျမဳိ႕ေလးမဟုတ္ေတာ့ဘူး

ငယ္ငယ္က“မာရီလင္မြန္ရုိး..” ကေတာ့
“မာရီလင္မြန္ရုိး....” အတုိင္းလွပဆဲ

တုိ႔အတူလြႊတ္ဖူးတဲ့စကၠဴေလွေလးေတြက
စမ္းေခ်ာင္းေလးအတုိင္းေမ်ာပါဆဲ

တုိ႔ေက်ာင္းေရွ႕လမ္းမွာ
စိန္ပန္းပြင့္ေတြကလည္း
ငယ္ငယ္တုန္းကလုိ ေၾကြဆဲပဲ

ႏွင္းဆီလုိခ်ဳိအီတဲ့ မင္းကုိယ္သင္းရနံေတြက
ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ကာလကုိျဖတ္သန္း
ေသာင္ရင္းျမစ္တဖက္ကမ္းထိေမႊးပ်ံဆဲ

ပ၀ါတကမ္းလက္တလွမ္း
ေန႔စြဲေတြဟာလည္း
တို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ
အရင္ကအတုိင္းရွိေနဆဲ

မေျဖာင့္တန္းတဲ့
ငါေလွ်ာက္ေနက်လမ္းေတြလုိ
တုိ႔သူငယ္ခ်င္း“ င၀န္္” ဟာလည္း
ေကြ႔ေကာက္ဆဲ

ျငိမ္းခ်မ္းပါေစ “ေဒလီယာ..”
ျငိမ္းခ်မ္းပါေစ ကမၻာေျမၾကီး
ျငိမ္းခ်မ္းပါေစ ကိုယ့္ရဲ႕အလြမ္းမ်ား

ေရစီးၾကမ္းတဲ့ျမစ္ကိုဆန္လုိ႔
လူသားရဲ႕၀ိညာဥ္မြန္ဟာ
ေခတ္ေတြကုိ
အခ်စ္ေတြနဲ႕ထမ္းပုိးသယ္ေဆာင္လုိ႔ပါလား

အေရွ႕ဆီမွာ
ေရာင္နီလာေတာ့မယ္ “ေဒလီယာ…”။ ။

သစ္ေကာင္းအိမ္
(ဒီဇင္ဘာ၊ ၂၀၀၅)

လက္ေဆာင္

ကံ့ေကာ္ပန္းေတြနဲ႔ လုပ္ထားတဲ့
ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႔ စိတ္ကူးစိတ္သန္းေတြဟာ
သူ႔ကို ရည္စူးခဲ့တာပါ။
ကြၽန္ေတာ္ပ်ံသန္းဖို႔ ေကာင္းကင္တစ္ခု
သူ႔မ်က္၀န္းကေနရတယ္။
သန္႔စင္ၿပီးလွပတဲ့ အိပ္မက္ေလးတစ္ခု
သူ႔ကို ကြၽန္ေတာ္ေပးခဲ့တယ္။
သူ႔ရဲ႔ရနံ႔ေတြကို သယ္ေဆာင္လာတဲ့
အျပာေရာင္ လက္ကိုင္ပု၀ါေလးတစ္ထည္က
ကြၽန္ေတာ့္ကို ေခြၽးသိပ္ယုယခဲ့ပါတယ္။

ကြၽန္ေတာ္တို႔အေပၚ အၿမဲတမ္းဖိစီးေနတဲ႔
အေမွာင္ေခတ္ထဲက ရတတ္သမွ်အလင္းေရာင္
အေကာင္းဆုံး လက္ေဆာင္အျဖစ္
သူ႔အတြက္ ကြၽန္ေတာ့္ကိုေပးတယ္။
ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ သူ႔ကိုရတယ္။
သစ္ရြက္ေလးတစ္ရြက္
လႈပ္ခတ္တာကအစ
အဓိပၸာယ္ ရွိခဲ့ပါတယ္။

တင္မင္းထက္

အနားသတ္မ်ဥ္း

မိုးေခါင္ေရရွား ရပ္၀န္းထဲ
စိတ္ကူးလွလွေလးေတြ လင္းလဲ႔ည
ၾကယ္ပြင့္ေတြဆီ ခိုးနမ္းမိခဲ႔။

ေပ်ာက္ဆံုးသြားခဲ႔
ကၽြန္ေတာ့ အိုေအစစ္ေလး
အခုဆို
ေပ်ာ္ေနေရာေပါ့.........။

ရင္ခုန္သံ အစြန္းဘက္
ေျမပံုအၫႊန္းတစ္၀က္နဲ႔
ဇာတ္လမ္းဆက္သူဟာ
ဘယ္သူလဲ ေမးရင္
တစ္ဘ၀စာ တမ္းတမိသူ
ကၽြန္ေတာ့ အျပစ္ပါ။

မေဆြးခ်င္ဘူး......
ဒါေပမယ့္
လြမ္းမိတယ္။ ။
ေနဆူးသစ္

"မျပီးျပတ္ေသးေသာ႐ိုက္ကြင္းေပၚမွာ"

ခုထိ ေရခဲ မကြဲေသးဘူး
ဆိုင္ပိတ္ခ်ိန္ ေရာက္ေတာ႔မလား
သစ္သီးေဖ်ာ္ရည္ေတြ ခါးသက္ေနခဲ႔တာ
ဖန္ခြက္က ေခြၽးဥေတြ ေအာက္ခံျပားေပၚ စီးအိုင္ေန
ေရခဲက မကြဲေသးဘူး
တစ္ဖက္စြန္းမွာ တစ္ေယာက္က
သူ႔ရဲ႔ အေကာင္းဆံုးအခ်ိန္ေတြကို စေတးရ
ႏိုင္သူအကုန္ရ မ်က္ႏွာက်နဲ႔ ဟိုလူက စားပြဲေပၚ တံေတာင္ဆစ္ေကြးေထာက္လို႔
]ကတ္}

အလင္းအေမွာင္ကို မၾကိဳက္ဘူး
အေမွာင္ရိွလို႔ အလင္းက ထင္းရတယ္ဆိုေပမယ္႔ အေမွာင္မ်ားလြန္းတယ္
မီးထိုးမွန္ေထာင္ေတြကလည္း မရိွလို႔ လုပ္စားတယ္ဆိုတဲ႔ အစားမ်ိဳးေတြက မ်ားမ်ား
ဒီဆင္းန္က အဆင္ကို မေျပႏိုင္ခဲ႔
သတင္းကၾကီးေတာ႔ မီဒီယာေတြ ႐ိုက္ကြင္းကို ေထာက္လွမ္းၾက
တကယ္က်ေတာ႔လည္း ၾကည္႔က်က္ေရးလိုက္ၾကတာပါ
အဲဒီအသံေတြက ႐ိုက္ကြင္းကို လာလာမွန္တယ္
ဒါနဲ႔ပဲ ေရခဲက မကြဲေသးဘူး
ေၾကကြဲစရာအေကာင္းဆံုး ဇာတ္လမ္းျဖစ္တယ္
ေၾကကြဲစရာအေကာင္းဆံုး ျပကြက္ျဖစ္တယ္
ေၾကကြဲစရာအေကာင္းဆံုး အမူအရာျဖစ္တယ္
ေၾကကြဲစရာေတြက ရွက္စရာျဖစ္ရတာ ဇာတ္အနာဆံုး
အမ်ားၾကိဳက္႐ုပ္ရွင္ေတြမွာ ေပ်ာ္စရာဇာတ္သိမ္းေတြနဲ႔
သီခ်င္းဆိုခန္းေတြနဲ႔
ခမ္းနားတဲ႔ ဆက္တင္ေတြနဲ႔
ေတာက္ပျပိဳးျပက္ အ၀တ္အစားေတြနဲ႔
ႏုနယ္လွပ မိန္းမေတြနဲ႔
ဒီဇာတ္ကားမွာ ေအးစက္တဲ႔စားပြဲတစ္လံုးက အဓိကပဲ
သစ္သီးေဖ်ာ္ရည္ႏွစ္ခြက္ကို တိတိက်က် ထားသိုေနရာခ်ထားတယ္
အင္း၊ ဇာတ္ေဆာင္ ႏွစ္ေယာက္ပါတယ္လို႔လည္း ဆိုရမယ္
ေရခဲ မကြဲေသးဘူး၊ ၾကည္႔ရတာ
ခင္ဗ်ားလည္း ေခြၽးပ်ံေနမွာပါပဲ။

ေမာင္လင္းရိပ္
( ပိေတာက္ပြင္႔သစ္၊ အမွတ္ ၂၁ ၊ ၂၀၀၈ ဒီဇင္ဘာလ )

တကယ္ေတာ့ က်မတို႔ဘ၀ေတြ… ဇာတ္ေဆာင္ႏွစ္ေယာက္အနည္းဆံုးပါေနေပမဲ့ ခုထိ မျပီးျပတ္ႏိုင္ၾကေသး။ အနည္းဆံုး Valentine Day ေတြမွာ ခ်စ္သူေတြ ေၾကကြဲမေနၾကရဖို႔ အတြက္ဆိုရင္္ တကယ့္ဘ၀ထဲက ဇာတ္၀င္ခန္းေတြ လွေနဖို႔ေတာ့ လိုမယ္..။